Ηλίας Κουρούδης, Θρακικά Εκκοκιστήρια Α.Ε.: Η χρονιά παρότι δεν ήταν η καλύτερη όσον αφορά την απόδοση στο χωράφι, οι τιμές που επετεύχθησαν ήταν ικανοποιητικές.
Αρκετά ιδιαίτερη ήταν η φετινή χρονιά για τους βαμβακοκαλλιεργητές της Ροδόπης καθώς μπορεί τα στρέμματα που σπάρθηκαν να ήταν λίγο περισσότερα σε σχέση με πέρυσι, όμως αυτό δεν αποτυπώθηκε τελικά στη συγκομιδή. Όπως εξήγησε μιλώντας στο ράδιο Χρόνος 87.5 fm ο Ηλίας Κουρούδης, υπεύθυνος πωλήσεων της Θρακικά Εκκοκιστήρια Α.Ε., καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση της κατάστασης έπαιξαν οι καιρικές συνθήκες που δεν ευνόησαν ιδιαίτερα τα ξερικά βαμβάκια: «Η συγκεκριμένη χρονιά ήτανε κάπως ιδιαίτερη. Ένα από τα χαρακτηριστικά της ήταν ότι υπήρξαν πάρα πολλές διακυμάνσεις όσο αφορά την εικόνα της καλλιέργειας.
Τα πράγματα ξεκίνησαν πολύ ενθαρρυντικά το καλοκαίρι, στην συνέχεια οι τιμές ξεκίνησαν να πέφτουν. Αν λάβουμε υπόψη ότι η περιοχή έχει ένα μεγάλο ποσοστό ξερικών χωραφιών η απουσία βροχών όλο το καλοκαίρι σε συνδυασμό με τους βοριάδες που υπήρχαν είχε ως αποτέλεσμα τα ξερικά χωράφια να έχουν αρκετά έως πολύ χαμηλότερη απόδοση φέτος με αποτέλεσμα -παρά την μικρή αύξηση που υπήρχε στα στρέμματα της περιοχής- τα συνολικά παραγόμενα κιλά ήταν περίπου τα ίδια με πέρσι, επειδή υπήρξε η μείωση στις αποδόσεις των ξερικών.
Οι βροχοπτώσεις ήρθαν την εποχή που δεν τις θέλαμε, ενώ το καλοκαίρι θα ευχόμασταν να είχε βρέξει έστω δύο φορές να βοηθηθούν τα χωράφια και να γλιτώσουμε και μερικά ποτίσματα. Δεν έβρεξε καθόλου και από την στιγμή που ξεκίνησε η συγκομιδή είχαμε τέσσερις απανωτές βροχές οι οποίες πήγαιναν όλο και πιο πίσω την συγκομιδή. Και ενώ υπό άλλες συνθήκες θα έπρεπε τώρα να είχε ολοκληρωθεί η συγκομιδή υπολείπονται ακόμα κάποιες μικρές ποσότητες».
Όπως ενημερώνει ο κος Κουρούδης, έχει πλέον συγκομιστεί το 95% του βαμβακιού της Ροδόπης. Παρά τις όποιες ιδιαιτερότητες της φετινής χρονιάς, πάντως, όσοι εμπιστεύτηκαν τα Θρακικά Εκκοκιστήρια, πληρώθηκαν άμεσα, λόγω του συστήματος που εφαρμόζει η επιχείρηση: «Στην δική μας επιχείρηση, έχουμε καθιερώσει τις άμεσες πληρωμές, που σημαίνει ότι ο παραγωγός πληρώνεται με το που παραδώσει το βαμβάκι του, οπότε μπορεί να κάνει έναν υπολογισμό και ξέρει σε ποια βάση μπορεί να πατήσει».
Εν τούτοις, αρκετοί ήταν οι παραγωγοί που χρησιμοποίησαν το «όπλο» που δίνουν τα Θ.Ε. και έχει να κάνει με τη δυνατότητα που παρέχουν στον παραγωγό να κλείνει την τιμή νωρίτερα. Ο τρόπος που λειτουργεί αυτό το εργαλείο, είναι ο εξής: «το σημαντικό όπλο που χρησιμοποίησαν και φέτος οι παραγωγοί μας είναι η δυνατότητα που δίνουμε να κλείσει κανείς την τιμή για 18 μήνες και πριν και μετά την παράδοση του βαμβακιού του. Όσοι είχαν εκμεταλλευτεί αυτή την δυνατότητα πριν το καλοκαίρι και έκλεισαν τιμές από τον περασμένο Μάρτιο ή Φεβρουάριο πληρώθηκαν πολύ περισσότερο από αυτή που πληρώθηκε η μάζα» λέει ο κος Κουρούδης και συνεχίζει: «το συγκεκριμένο σύστημα δεν είναι κάτι που έχει δουλέψει πάρα πολλά χρόνια και οι παραγωγοί δεν είναι πολύ εξοικειωμένοι, οπότε είναι λογικό να φαίνεται ριψοκίνδυνο, ακριβώς επειδή είναι χρηματιστηριακό το προϊόν και οι διακυμάνσεις που έχει είναι πάρα πολύ μεγάλες. Για παράδειγμα την περσινή σοδειά ήταν είκοσι λεπτά η διακύμανση του σύσπορου απλά εμείς στρέφουμε τον ενδιαφερόμενο παραγωγό που θέλει να εκμεταλλευτεί αυτό το σύστημα να κάνει έναν καταμερισμό των προϊόντων που του παρέχουμε.
Για παράδειγμα, να κλείσει ένα μέρος της ποσότητάς του σε μια τιμή που θεωρεί ότι τον συμφέρει. Μπορεί να τα μοιράσει όπως αυτός επιθυμεί. Το πρόγραμμα είναι ευέλικτο, για να μειώσει και το ρίσκο - το όποιο ρίσκο που θεωρεί αυτός ότι μπορεί να υπάρξει. Από εκεί και πέρα επειδή η τιμή που ανακοινώνεται τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο είναι η τιμή που προκύπτει από κάποιους υπολογισμούς εκείνη την εποχή, οι δικοί μας παραγωγοί έχουν την δυνατότητα να κλείσουν την τιμή για μετά έξι μήνες μετά την παράδοση. Εμείς τους εγγυόμαστε ότι ως ελάχιστη τιμή θα έχουν την τιμή που δίνεται την εποχή της παράδοσης, δεν έχουν να χάσουν κάτι και από εκεί και πέρα σε τυχόν άνοδο του χρηματιστηρίου και σε άνοδο της τιμής θα πάρουν επιπλέον χρήματα».
Τα Θρακικά Εκκοκιστήρια εξάγουν όλο το βαμβάκι που εμπορεύονται από τους παραγωγούς, το οποίο άλλωστε προσπαθούν πάντοτε να βελτιώνουν έτσι ώστε και οι ίδιοι να πωλούν ένα περισσότερο ανταγωνιστικό προϊόν, αλλά και οι παραγωγοί να επωφελούνται περισσότερο σε όλα τα επίπεδα.
Υπό αυτό το πρίσμα, η εταιρία, τη χρονιά που πέρασε «έτρεξε» δύο προγράμματα πιστοποίησης - το ένα είναι το πρόγραμμα πιστοποίησης ποικιλίας fibremax της εταιρείας BAYER και για πρώτη χρονιά φέτος έτρεξε και το πρόγραμμα πιστοποίησης "Ελπίδα" που είναι και αυτή μια ποικιλία βαμβακιού με πολύ καλά ποιοτικά χαρακτηριστικά.
Όπως λέει ο κος Κουρούδης, το βιολογικό βαμβάκι είναι κάτι που δεν μπορεί να εφαρμοστεί στην περιοχή μας, πλην όμως σημειώνει ότι οι αγρότες θα πρέπει «σιγά-σιγά να αρχίσουν να δουλεύουν σαν επιχειρηματίες». Εξηγώντας αυτή την άποψή του, λέει: «θα πρέπει οι αγρότες να δουλεύουν σαν επιχειρηματίες με πιστοποίηση του προϊόντος, με αγορά συγκεκριμένη, με δική τους απόφαση για το πότε θα κλείσουν τις τιμές. Η αλήθεια είναι ότι στις αναπτυγμένες χώρες όσον αφορά την παραγωγή του βαμβακιού όπως είναι η Αμερική ή η Αυστραλία τα πράγματα λειτουργούν εντελώς διαφορετικά, ο παραγωγός είναι πλήρως υπεύθυνος για το βαμβάκι του, που σημαίνει ότι τον ενδιαφέρει και το ποιοτικό του κομμάτι και κινείται με κριτήριο την ποιότητα και βέβαια τις τιμές που θα κλείσει».
Σε αυτή την κατεύθυνση, τα Θρακικά Εκκοκιστήρια πρωτοπορούν για άλλη μία φορά, δίνοντας στους παραγωγούς την δυνατότητα της «αυτοδιαχείρισης» της σοδειάς τους. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που εφαρμόζεται για πρώτη φορά και λειτουργεί ως εξής, σύμφωνα με τον κο Κουρουδη: «για πρώτη φορά τρέξαμε ένα πρόγραμμα στο οποίο οι παραγωγοί εκκόκκιζαν το βαμβάκι για λογαριασμό τους, που σημαίνει ότι πηγαίνουμε σιγά-σιγά να εμπορεύεται ο παραγωγός ο ίδιος το βαμβάκι το εκκοκκισμένο που παράγει και εμείς απλά να είμαστε οι μεσάζοντες. Επειδή αυτό δεν μπορεί να γίνει από τη μια ημέρα στην άλλη το πηγαίνουμε βήμα-βήμα.
Για πρώτη φορά φέτος που έτρεξε το συγκεκριμένο πρόγραμμα πιλοτικά αναλάβαμε εμείς την πώληση του βαμβακιού με τους δικούς μας όρους, καθώς δεν μπορείς να πεις στον παραγωγό ‘πάρτο και βρες που να το πουλήσεις’. Το πρόγραμμα έτρεξε με απόλυτη διαφάνεια όσον αφορά τις τιμές και το πως θα πληρωθεί στο τέλος ο παραγωγός. Και ακριβώς επειδή η τιμή καθοριζόταν από την απόδοση που θα έβγαζε το βαμβάκι στο εκκοκκιστήριο σε ίνα, τα κριτήριά τους ήταν εντελώς διαφορετικά, τους συνέφερε να μαζέψουν μόνο ημέρα όπως και έγινε, τους συνέφερε να επιλέξουν ποικιλίες που έχουν υψηλή απόδοση σε ίνα και εν τέλει η διαφορά στην τιμή που κατάφεραν ήταν όντως αξιοσημείωτη.
Αν κάποιος αυτό το πρόγραμμα το συνδύαζε με το να κλείσει τιμή όταν το χρηματιστήριο ήταν ψηλά, με το να συμμετέχει σε κάποιο πρόγραμμα πιστοποίησης και εκμεταλλευόμενος όλα τα εργαλεία μπορεί να πετύχει σε σύγκριση με κάποιον που δεν τα κάνει όλα αυτά μέχρι και 13 λεπτά παραπάνω στην τιμή στο σύσπορο. Δηλαδή εάν στην περιοχή μας η ελάχιστη τιμή είναι τα 49 λεπτά υπήρχαν παραγωγοί που πήραν 62 λεπτά και μπορεί και παραπάνω. Η χρονιά παρότι δεν ήταν η καλύτερη όσον αφορά την απόδοση στο χωράφι οι τιμές που επετεύχθησαν ήταν ικανοποιητικές», καταλήγει.
Source: Εφημερίδα "ΧΡΟΝΟΣ"