Ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφία:Μαρία Νικολάου
Σταμάτης Κουρούδης, εκκοκκιστής: «Για να έχει ο παραγωγός καλύτερο εισόδημα θα πρέπει να παράξει βαμβάκι που θα έχει μεγαλύτερη αξία. Να είναι καλύτερης ποιότητας και πιστοποιημένο.»
Μια δύσκολη καλλιεργητική χρονιά είναι η φετινή για τους βαμβακοπαραγωγούς.Μια χρονιά που αφήνει την «πίκρα» της ακόμη και στην συγκομιδή. «Δυστυχώς οι αποδόσεις δεν ήταν τόσο καλές, τουλάχιστον όχι όσο περίμεναν οι βαμβακοκαλλιεργητές. Η παρατεταμένη ανομβρία και οι πολυήμεροι βοριάδες δημιούργησαν προβλήματα στην παραγωγή, όπως και οι πρώτες βροχές, όταν ξεκίνησε η συγκομιδή.» δηλώνει στην ΕΡΤ Κομοτηνής, ο έμπειρος εκκοκκιστής Σταμάτης Κουρούδης κι εξηγεί ότι το πρόβλημα γίνεται αμέσως αντιληπτό, αν συγκριθεί η παραγωγή με άλλες βαμβακοπεριοχές της χώρας, όπως η Λάρισα και η Καρδίτσα, όπου εκεί φέτος είναι τα πράγματα καλύτερα. Ωστόσο, όπως σπεύδει να σημειώσει «Δεν είναι τραγική η κατάσταση.»
Παραγωγή μεγαλύτερη από την κατανάλωση ρίχνει τις τιμές
Ακόμη και οι τιμές είναι πιο χαμηλές από πέρσι. Βέβαια, όπως δηλώνει ο κύριος Κουρούδης «δεν έχουν διαμορφωθεί στο σύνολο τους. Ελπίζουμε να αλλάξει κάτι προς το καλύτερο.» Για πρώτη χρονιά, μετά από τρεις χρονιές, η παγκόσμια παραγωγή είναι μεγαλύτερη από την κατανάλωση και αυτό πιέζει την κατάσταση και κάνει τους αγοραστές πιο απαιτητικούς. Πέρσι τέτοια εποχή δεν έμενε βαμβάκι στα εκκοκκιστήρια της περιοχής, φορτωνόταν αμέσως, ενώ σήμερα δεν έχει φορτωθεί σχεδόν τίποτα από την περιοχή. «Αυτό δημιουργεί προβλήματα στις επιχειρήσεις που δεν έχουν τραπεζική χρηματοδότηση. Ας ευχηθούμε ότι θα λυθεί σύντομα για να μην μετακυλίεται το πρόβλημα και στους αγρότες.» τονίζει ο Θρακιώτης εκκοκκιστής.
Η Ροδόπη δεύτερη στη χώρα σε εκτάσεις με βαμβάκι
Η Ροδόπη είναι ο δεύτερος Νομός σε καλλιεργούμενη έκταση με βαμβάκι στη χώρα, καθώς καλλιεργούνται πάνω από 330.000 στρέμματα. Στην τρίτη θέση βρίσκεται ο Έβρος και στην πρώτη η Καρδίτσα. «Αυτό δεν σημαίνει ότι και η παραγωγή θα είναι έτσι, έχουμε πολλά ξερικά χωράφια με βαμβάκι, λόγω της ανομβρίας η ποσότητα θα είναι χαμηλή, τόσο, που είναι πολύ δύσκολο να μαζευτεί με τις βαμβακομηχανές.»
Το βαμβάκι επηρεάζει την τοπική αγορά
Η παραγωγή του βαμβακιού στη Θράκη επηρεάζει πάντα το σύνολο της τοπικής οικονομίας. Ιδίως στη Ροδόπη, που είναι σχεδόν μονοκαλλιέργεια. Οπότε, η άνοδος ή η πτώση των «δεικτών» της παραγωγής, δεν θα είναι υπερβολή, αν ισχυριστεί κάποιος πως, έχει συνέπειες στο σύνολο της τοπικής κοινωνίας. «Καθιερώσαμε να γίνεται η πληρωμή του βαμβακιού αμέσως σε αντίθεση με άλλες περιοχές της χώρας. Πληρώνεται αυθημερόν ο παραγωγός κι αυτό βοηθά όλη την τοπική οικονομία.» δηλώνει ο κ. Κουρούδης και σημειώνει πως οι προκαταβολές που δίνονται είναι 45 λεπτά συν τα μεταφορικά.
Τα εργαλεία που πρέπει να αξιοποιήσει ο αγρότης
Ποιο, όμως, προβλέπεται να είναι το εγγύς μέλλον του Έλληνα βαμβακοπαραγωγού; “Για να έχει ο παραγωγός καλύτερο εισόδημα θα πρέπει να παράξει βαμβάκι που θα έχει μεγαλύτερη αξία. Να είναι καλύτερης ποιότητας και πιστοποιημένο.» απαντά ο κ. Κουρούδης και προσθέτει ότι στην επιχείρησή του δοκιμάζεται για τρίτη χρονιά πιστοποίηση σε συνεργασία δύο εταιρείες. «Ένας δεύτερος τρόπος είναι να έχει καλύτερη απόδοση και σε ίνα, γι αυτό το λόγο πιλοτικά εκκοκκίζουν οι παραγωγοί για λογαριασμό τους. Τρίτο εργαλείο είναι να μπορούν να εκμεταλλεύονται και οι παραγωγοί τις μεγάλες διακυμάνσεις της τιμής μέσω του χρηματιστηρίου βάμβακος. Αρκετοί από το Μάιο έκλεισαν σε τιμές 50 λεπτών και πάνω. Θα πάρουν πάνω από εξήντα λεπτά αυτοί που αξιοποίησαν αυτά τα εργαλεία. Πήραν πάνω από 57 λεπτά πέρσι. Παραγωγός με 18 τόνους πήρε αυτή την τιμή πέρσι.» εξηγεί σημειώνοντας πως οι παραγωγοί προς τα εκεί θα πρέπει να στραφούν, αυτό είναι το μέλλον. «Είναι ο τρόπος που λειτουργούν οι αγορές στην Αμερική, στην Αυστραλία κ.α.». Κι από ό,τι φαίνεται οι κινήσεις αυτές έχουν βρει αποδέκτες και στη Θράκη. «Περισσότεροι από ότι περίμενα είναι οι αγρότες που χρησιμοποιούν αυτά τα εργαλεία. Πέρσι το 18% του συνόλου της παραγωγής που πήραμε, το πήραμε από αυτούς τους αγρότες, που αξιοποιούν αυτά τα εργαλεία. Ενδεικτικό είναι ότι ξεκινήσαμε την πιστοποίηση με 5.500 στρέμματα και φέτος ξεπεράσαμε τα 25.000 στρέμματα. Περάσαμε στην εκκόκκιση για λογαριασμό του παραγωγού με δύο άτυπες ομάδες παραγωγών, του χρόνου η ζήτηση θα είναι μεγαλύτερη. Αυτοί θα έχουν κι ένα καλύτερο εισόδημα. Βέβαια, το μεγαλύτερο πρόβλημα σε αυτή την διαδικασία είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ των μελών. Θα πρέπει να είναι όλοι εντάξει σ’ αυτά που συμφωνούν. Προς τα εκεί είναι το μέλλον, αν θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα προϊόν μεγαλύτερης αξίας από την οποία να απολαύσει και ο παραγωγός.» καταλήγει ο έμπειρος εκκοκκιστής βέβαιος ότι ο άσπρος «χρυσός» της Ροδόπης θα συνεχίσει για καιρό να λάμπει.