Την πιο μελανή σελίδα στην ιστορία της συνεργασίας τους με την Τουρκία βλέπουν να γράφεται άνθρωποι από τον χώρο του βαμβακιού, από την πρώτη μέρα που χτύπησε τη γειτονική χώρα ο Εγκέλαδος.

Εμπορευματοκιβώτια με άγνωστο φορτίο καίγονται σε λιμάνια, φορτηγά πλοία αλλάζουν ρότα, μηχανήματα μετακινούνται, άνθρωποι παραμένουν θαμμένοι κάτω από ερείπια. «Πιθανολογούμε τις συνέπειες αυτής της καταστροφής και αρχίσαμε να κάνουμε διάφορα σενάρια για το τι μπορεί να σημαίνει για το εμπόριο του βαμβακιού και την κλωστοϋφαντουργία και πώς θα επηρεάσει την Ελλάδα», σχολιάζει στην «ΥΧ» ο Δημήτρης Μαδιανός, αντιπρόσωπος-αγοραστής εκκοκκισμένου βαμβακιού.

Μοντάρισμα από την αρχή για τα μηχανήματα

Σημειώνει ότι η περιοχή που χτυπήθηκε φιλοξενεί το 70% με 80% των κλωστηρίων της Τουρκίας και οι ζημιές δεν περιορίζονται στις προφανείς και ορατές, καθώς πρόκειται για μηχανήματα ακριβείας: «Ακόμη και αν δεν έχουν καταστραφεί τα κτήρια ή δεν έχουν υποστεί ζημιά οι μηχανές, το πιθανότερο είναι δύο τόσο μεγάλοι σεισμοί να έχουν προκαλέσει μία μετακίνηση των μηχανημάτων ή μία μικρή μετατόπιση. Στο καλύτερο σενάριο, ένα πολύ μεγάλο μέρος θα χρειαστεί ξεμοντάρισμα και ξαναμοντάρισμα, με όποιο συνεργείο μπορεί να βρεθεί και υπό την προϋπόθεση ότι το έδαφος του εργοστασίου δεν έχει υποστεί κάποια μικρή καθίζηση».

Ο κ. Μαδιανός (φωτό) εξηγεί πως αν το σενάριο αυτό επιβεβαιωθεί, πολλά κλωστήρια δεν θα λειτουργήσουν για μεγάλα διαστήματα, τουλάχιστον για μήνες. Την ίδια στιγμή, βέβαια, ορισμένα μεγάλα κλωστήρια, με τους ιδιοκτήτες των οποίων επικοινωνεί, δηλώνουν πως σε έναν μήνα θα είναι έτοιμα για λειτουργία, κάτι που δεν μπορούν να γνωρίζουν. Από τη μία, είναι οι κτηριακές ζημιές και η οικονομική καταστροφή και, από την άλλη, η απώλεια σε ανθρώπινες ζωές.

Είναι άγνωστο αν θα υπάρχουν εργάτες για να δουλέψουν στα κλωστήρια, ακόμη και αν υπάρξει αποκατάσταση των μηχανημάτων και πότε θα επανέλθει το δίκτυο ηλεκτροδότησης, καθώς επίσης και το οδικό, γιατί η ζημιά είναι τεράστια. «Τα δύο βασικά λιμάνια της Τουρκίας είναι της Μερσίνας και του Ισκεντερούν (Αλεξανδρέττα), όπου ξέσπασε μια μεγάλη πυρκαγιά. Όλες οι πυροσβεστικές και οι σωστικές δυνάμεις είχαν κατευθυνθεί στα ερείπια και επί της ουσίας δεν ασχολήθηκε κανείς με τη φωτιά, οπότε κάηκε ένα μέρος των εμπορευμάτων. Όλα τα εμπορεύματα – ανάμεσά τους και βαμβάκι – κατευθύνονται στο Τέρκιρνταγ (Ραιδεστός) και στη Μερσίνα. Επομένως, θα γίνει μια ουρά από πλοία, άρα θα υπάρξουν καθυστερήσεις για τα εμπορεύματα που είναι εν πλω και δεν είναι εύκολο να αλλάξουν κατεύθυνση», σημειώνει ο κ. Μαδιανός.

Ανακατανομή προς Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη

Ο ίδιος εκτιμά ότι μεγάλο μέρος του βαμβακιού θα φύγει από την κατανάλωση. Σημειώνει ότι ορισμένοι πιστεύουν, και ο ίδιος επίσης, ότι τα κλωστήρια που βρίσκονται στην περιοχή της Κωνσταντινούπολης και της Σμύρνης –γιατί υπάρχουν συμβόλαια με την Ευρώπη και οι Ευρωπαίοι θέλουν την ίνα– θα απορροφήσουν ένα μικρό μέρος της ζήτησης που είχαν οι υπόλοιποι, με τη διαφορά ότι πρόκειται για μικρά εργοστάσια που καλούνται να καλύψουν πολλαπλάσιες ποσότητες.

Στην ερώτηση τι θα γίνει με το βαμβάκι που θα μείνει εκτός, απαντά ότι τα ζητήματα είναι πολλά. Για παράδειγμα, ανάμεσα στα εμπορευματοκιβώτια που πήραν φωτιά δεν γνωρίζουν αν κάηκε βαμβάκι. «Κι εμείς έχουμε δικά μας κοντέινερ και δεν γνωρίζουμε εάν είναι ανάμεσα σ’ αυτά που έχουν καεί. Δεν γνωρίζουμε καν κατά πόσο έχει σβήσει τελείως η φωτιά», επισημαίνει.

Η κατάσταση, όπως αναφέρει ο κ. Μαδιανός, δεν έχει ακόμα πλήρως χαρτογραφηθεί. «Η διακίνηση ελληνικού βαμβακιού προς την Τουρκία σταμάτησε. Ξέρω περιπτώσεις που φόρτωσαν και με το που έγινε ο σεισμός τη Δευτέρα ξεφόρτωσαν, γιατί δεν γνώριζαν αν είχε καταστραφεί ή όχι το εργοστάσιο του πελάτη τους. Επίσης, υπάρχει δυσκολία στην εξεύρεση φορτηγών, γιατί όλα τα φορτηγά διατίθενται για ανθρωπιστική βοήθεια», περιγράφει. Κλείνει, ωστόσο, λέγοντας ότι όλα αυτά είναι πολύ μικρά μπροστά στις ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν.

«Παγωμένες» οι εξαγωγές

Ο Ηλίας Κουρούδης (φωτό), διευθύνων σύμβουλος στα Θρακικά Εκκοκκιστήρια, διαπιστώνει ότι, πέρα από τη μεγάλη τραγωδία που συνιστά για την Τουρκία, ο σεισμός θα έχει σοβαρές επιπτώσεις και στο εμπόριο. «Η Τουρκία είναι η μεγαλύτερη εισαγωγέας ελληνικού βαμβακιού παγκοσμίως, καθώς το 60%-70% της παραγωγής μας κατευθύνεται εκεί. Έχει χτυπηθεί μία περιοχή με πάρα πολύ μεγάλη κλωστοϋφαντουργική βιομηχανία, επομένως αυτομάτως επηρεάζει τις εξαγωγές μας», δηλώνει στην «ΥΧ».

Σημειώνει ότι αμέσως μετά τον σεισμό διαπιστώθηκε ένα «πάγωμα» στις εξαγωγές σε όλες τις περιοχές της Τουρκίας, όπως ήταν αναμενόμενο: «Καταστράφηκαν τα κλωστήρια, οι δρόμοι, οι μεταφορές και όχι μόνο. Ακόμη και τα φορτηγά θα μεταφέρουν είδη πρώτης ανάγκης αντί για βαμβάκι», εξηγεί, ενώ θέτει και το θέμα της στελέχωσης των κλωστηρίων στις περιοχές που χτυπήθηκαν, όπως και τις σημαντικές καθυστερήσεις στα τελωνεία.

«Όσο περνάνε οι μέρες και γίνεται καταμέτρηση των ζημιών και του ύψους της καταστροφής, ακούγονται πιο δυσοίωνα μηνύματα, με την έννοια ότι θα χρειαστεί χρόνος για να δουλέψουν εκ νέου τα κλωστήρια που βρίσκονται στη συγκεκριμένη περιοχή», υπογραμμίζει. Συμφωνεί με τον κ. Μαδιανό ότι ενδεχομένως να μεταφερθεί δραστηριότητα σε κλωστήρια που βρίσκονται πιο κοντά στην Ελλάδα, για παράδειγμα στην περιοχή της Κωνσταντινούπολης, αλλά τονίζει ότι, για την ώρα, όλα αυτά αποτελούν εικασίες.

Αποτιμώντας τη μειωμένη ζήτηση από την Τουρκία για ελληνικό βαμβάκι, συγκριτικά με άλλες χρονιές, εξηγεί πως από το καλοκαίρι ξεκίνησε η μειωμένη κατανάλωση στα τουρκικά κλωστήρια που έγινε εντονότερη από το φθινόπωρο μέχρι τα Χριστούγεννα και αντικατοπτρίστηκε στις τιμές του σύσπορου ελληνικού βαμβακιού.

«Με την Τουρκία απούσα για μεγάλο διάστημα υπήρξε μια πίεση στο ελληνικό βαμβάκι. Από το νέο έτος υπήρξε σταδιακά μια εξομάλυνση της κατάστασης, η Τουρκία άρχισε να μπαίνει στο παιχνίδι, μέχρι που ήρθε ο σεισμός που ισοπέδωσε τα πάντα», αναφέρει. Πάντως, τονίζει ότι δεν ανησυχεί για το ελληνικό βαμβάκι, σημειώνοντας ότι θα βρει τον προορισμό του, μόνο που η καταστροφή, σαν αυτή που συνέβη στη γειτονική χώρα, δεν αντιστρέφεται.