Όταν ο πρωτογενής τομέας στη Ροδόπη δυσκολεύεται οικονομικά, τότε επηρεάζεται αρνητικά όλος ο κύκλος της τοπικής οικονομίας  

Τι κάνουν Βραζιλία, Αυστραλία, ΗΠΑ Κίνα και τι δεν κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση

«Θα έπρεπε όλοι μαζί να σκεφτούμε τι μπορεί να γίνει – το πρόβλημα είναι πως όλα τα αγροτικά προϊόντα δεν πάνε καλά»

Σε μία αναλυτική συζήτηση γύρω από τη βαμβακοπαραγωγή και τον αγροτικό τομέα της περιοχής, φιλοξενήθηκε στο ράδιο Χρόνος 87.5fm ο πρόεδρος των Θρακικών Εκκοκκιστηρίων Σταμάτης Κουρούδης.

Αφετηρία της συζήτησης ήταν η σταδιακή έναρξη της συγκομιδής βαμβακοχώραφων, αρχικά με τα ξερικά. Ο Στ. Κουρούδης αναγνώρισε ότι οι συγκομιδές ξεκίνησαν «χωρίς ιδιαίτερο ενθουσιασμό λόγω των τιμών» αλλά από την άλλη «οι παραγωγές φαίνεται να είναι καλύτερες από την προηγούμενη χρονιά, αλλά (μόνο) για όσους είχαν νερό να ποτίσουν τα χωράφια τους, γιατί λόγω ξηρασίας τα ξερικά είναι χάλια και αλλού στέρεψαν οι γεωτρήσεις». Υπογράμμισε, μάλιστα, ότι σε πολλά ξερικά χωράφια δεν θα μαζευτούν καθόλου τα βαμβάκια, καθώς… δεν αξίζει τον κόπο οικονομικά.

Κοντά στους παραγωγούς τα Θρακικά Εκκοκκιστήρια
Παρά τις χαμηλές τιμές που υπάρχουν μέχρι στιγμής φέτος, τα Θρακικά Εκκοκκιστήρια δίνουν πολλά εργαλεία στους συνεργάτες τους - καλλιεργητές, προκειμένου να πετυχαίνουν κάτι καλύτερο. Για παράδειγμα, υπάρχουν συγκεκριμένα μπόνους τιμής με βάση την υγρασία, την ποικιλία και την ποιότητα του βαμβακιού.

Επίσης, τα Θρακικά Εκκοκκιστήρια πληρώνουν τουλάχιστον το 70% ως προκαταβολή την ημέρα παράδοσης του βαμβακιού, ενώ ακόμη παρέχουν τη δυνατότητα στον παραγωγό να «κλείσει» την τιμή - που διαμορφώνεται χρηματιστηριακά - όποτε θέλει μέχρι 15 Φεβρουαρίου.

Βαμβάκια: Από το χωράφι της Ροδόπης, έως τον Τραμπ
Απλώνοντας τη συζήτηση ευρύτερα στον αγροτικό τομέα του τόπου μας και πως έχουν επηρεαστεί οι καλλιέργειες από την κλιματική κρίση και το αυξημένο κόστος παραγωγής, ο Σταμάτης Κουρούδης παρατήρησε: «αυτό που απασχολεί κυρίως τους παραγωγούς αλλά επηρεάζει κι εμάς είναι οι χαμηλές τιμές που υπάρχουν, σε σύγκριση με τις προηγούμενες χρονιές και με το εάν είναι συμφέρουσα η καλλιέργεια για τους αγρότες μας».

«Θα έπρεπε όλοι μαζί να σκεφτούμε τι μπορεί να γίνει – το πρόβλημα είναι πως όλα τα αγροτικά προϊόντα δεν πάνε καλά», παρατήρησε και επεσήμανε πως «έχουμε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό του αγροτικού τομέα στη Θράκη, σε σχέση με άλλες περιοχές. Η τοπική οικονομία επηρεάζεται πάρα πολύ από αυτό». Όπως εξήγησε, «οι πάντες κινούνται με βάση τον αγρότη στη Θράκη», συνεπώς, όταν ο πρωτογενής τομέας δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα, τότε όλος ο κύκλος της τοπικής οικονομίας επηρεάζεται αρνητικά.

Αναγνώρισε, πάντως, ειδικά για τη βαμβακοκαλλιέργεια, ότι το ζήτημα δεν είναι μόνο τοπικό/εθνικό αλλά διεθνές, καθώς το βαμβάκι επηρεάζεται πολύ πιο εύκολα από τις διεθνείς γεωπολιτικές και οικονομικές εξελίξεις, αφού δεν είναι καλλιέργεια τροφίμων πρώτης ανάγκης. Συνεπώς, η αγορά του βαμβακιού παγκοσμίως δεν έχει να κάνει μόνο με το νόμο προσφοράς - ζήτησης, αλλά με το ευρύτερο παγκόσμιο κλίμα. Για παράδειγμα, αυτό το διάστημα οι παραγωγοί διεθνώς παρακολουθούν τις εξελίξεις, για το εάν θα επιτευχθεί η μεγάλη εμπορική συμφωνία ΗΠΑ - Κίνας και ποιους όρους θα περιλαμβάνει αυτή για τα αγροτικά προϊόντα.

Η ΕΕ πρέπει να τρέξει – η διεθνής πρακτική αναπτυγμένων χωρών
Κληθείς να σχολιάσει το τι κάνουν άλλες χώρες, με παραδοσιακή δύναμη στη βαμβακοκαλλιέργεια, και τι κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση κι η Ελλάδα, ο Σταμάτης Κουρούδης τοποθετήθηκε αναλυτικά.

Η ΕΕ ενεργοποίησε το Μέτρο 23 για ενίσχυση 30 ευρώ+ ανά στρέμμα στα βαμβάκια, ωστόσο στην Ελλάδα «εξαιτίας του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ κανένας πολιτικός ή υπηρεσιακός δεν υπογράφει, ώστε να δοθούν τα χρήματα», παρατήρησε. Επίσης, τα επόμενα χρόνια στην ΕΕ αναμένεται να δοθεί ενίσχυση για τη μείωση του αποτυπώματος του άνθρακα, ενώ ακόμη για την επόμενη προγραμματική περίοδο υπάρχει πρόταση να αυξηθεί μέχρι 25% η ετήσια συνδεδεμένη ενίσχυση για το βαμβάκι.

Παρά τα παραπάνω βήματα, ο Σταμάτης Κουρούδης παρατήρησε ότι «οι πιο αναπτυγμένες χώρες παίρνουν κι άλλα μέτρα, κατά τη γνώμη μου πιο σημαντικά, ενώ σε μας δεν έχει ξεκινήσει η συζήτηση». Έφερε μάλιστα συγκεκριμένα παραδείγματα: Στη Βραζιλία έγιναν πολύ σημαντικές υποδομές για να μεταφέρονται τα προϊόντα με το τρένο μέχρι τα λιμάνια, μειώνοντας το κόστος μεταφοράς.

Η Αυστραλία κάνει τεράστια καμπάνια ανάδειξης του βαμβακιού της ως του πιο ποιοτικού παγκοσμίως, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που εμπορεύεται βαμβάκι πολλές φορές ίδιας ποιότητας με το ελληνικό αλλά σε πολύ καλύτερες τιμές.

Στις ΗΠΑ έχει δοθεί μεγάλη έμφαση στη γνώση και την επιστήμη, όπως με την εφαρμογή τεχνητής νοημοσύνης σε συνδυασμό με την ευφυή γεωργία στην καταπολέμηση ασθενειών. Η Κίνα εφαρμόζει εκτεταμένα το πότισμα με σταγόνα υπό πίεση, που έχει πολλαπλά οφέλη για την τσέπη του παραγωγού και την καλλιέργεια.

Στα παραπάνω, δυστυχώς μέχρι στιγμής, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει κάνει τα απαραίτητα βήματα προόδου και στήριξης του αγροτικού τομέα, ενώ καταληκτικά σε περιοχές όπως η Ροδόπη που υπάρχει επίσης μεγάλο πρόβλημα με τις αγροτικές υποδομές η κατάσταση είναι ακόμη πιο δύσκολη.