Προσδοκίες για γεφύρωση των διαφορών μεταξύ ΗΠΑ-Κίνας στο πλαίσιο της G20

των Γιάννη Τσατσάκη- Αντώνη Ανδρονικάκη

Φρακαρισμένη εξακολουθεί να είναι η φυσική αγορά στο βαμβάκι,, την ώρα που το Χρηματιστήριο μπαίνει πλέον στον αστερισμό των προθεσμιακών συμβολαίων Μαρτίου, τα οποία κινούνται στην περιοχή των 80 σεντς/λίμπρα. Πέρα από κάποιες σποραδικές κρούσεις από την πλευρά της Τουρκίας, η αγορά της γειτονικής χώρας (σ.σ. παλαιότερα έπαιρνε το 40%- 50% του ελληνικού βαμβακιού) παραμένει επί της ουσίας κλειστή και, όπως επισημαίνουν στην «ΥΧ» παράγοντες του κλάδου, ακόμα και όταν ανοίξει, δεν πρόκειται να απορροφήσει παρά μόνο πολύ λίγες ποσότητες.

Ως εκ τούτου, η ελληνική παραγωγή είναι εκ των πραγμάτων αναγκασμένη να χτυπήσει φέτος την πόρτα των «εναλλακτικών» αγορών της Ασίας (Κίνα, Ινδονησία, Πακιστάν, Μπαγκλαντές, Αίγυπτος) τις οποίες, όμως, στον απόηχο του εμπορικού πολέμου ΗΠΑ-Κίνας, έχουν «σημαδέψει» και άλλες μεγάλες βαμβακοπαραγωγικές χώρες.

Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η βάση (πριμ) επί των χρηματιστηριακών τιμών παραμένει συμπιεσμένη, εξηγούν γιατί οι φορτώσεις ελληνικού εκκοκκισμένου βάμβακος, ακόμα και για τις συμφωνημένες ποσότητες, εξακολουθούν να γίνονται με το σταγονόμετρο.

Ωστόσο, το τοπίο δεν αποκλείεται να αλλάξει μετά τη Σύνοδο των G20 στο Μπουένος Άιρες, το διήμερο 30 Νοεμβρίου-1 Δεκεμβρίου, στο περιθώριο της οποίας ο Ντόναλντ Τραμπ θα συναντηθεί με τον πρόεδρο της Κίνας, Σι Τζινπίνγκ, ενώ εμφανίζεται αισιόδοξος για την επίτευξη εμπορικής συμφωνίας.

Πιέζουν οι παραγωγοί

Δίχως το «αποκούμπι» του βαμβακόσπορου (σ.σ. η τιμή του οποίου έχει φέτος κατρακυλήσει) και με τις εποχές του εύκολου δανεισμού να ανήκουν στο παρελθόν, τα χρονικά περιθώρια στενεύουν σταδιακά και για τις εκκοκκιστικές επιχειρήσεις. Οι παραγωγοί που έχουν παραδώσει σύσπορο, έχοντας εισπράξει μέχρι στιγμής μια προκαταβολή, πιέζουν εύλογα να καθοριστεί μια τελική τιμή, ώστε να εξοφληθούν.

«Είναι αλήθεια ότι ορισμένα εκκοκκιστήρια χρειάζονται μεγάλα ποσά σε σύντομο χρονικό διάστημα για να πληρωθούν οι παραγωγοί», λέει στην «ΥΧ» ο πρόεδρος των Θρακικών Εκκοκκιστηρίων, Σταμάτης Κουρούδης. «Υπάρχει βέβαια και η άλλη κατηγορία», συμπληρώνει, «τα εκκοκκιστήρια που χρηματοδοτούνται από τους παραγωγούς. Οι τελευταίοι παραδίδουν στους εκκοκκιστές το προϊόν τους και όταν πουληθεί, πληρώνονται και οι ίδιοι. Σε αυτή την περίπτωση, οι παραγωγοί είναι εξαρτώμενοι από το πότε και πόσο θα δώσουν οι εκκοκκιστικές επιχειρήσεις το προϊόν τους. Βεβαίως, αυτοί που δεν είναι σε θέση να πληρώσουν αμέσως υπόσχονται περισσότερα, οπότε το γεγονός αυτό δημιουργεί μία περίεργη κατάσταση στην αγορά. Από εκεί και πέρα, είναι στο χέρι του παραγωγού να επιλέξει τι θέλει».

Η ασφαλής οδός

Καθώς βαδίζουμε στο τέλος του Νοεμβρίου, αυτό που γίνεται φανερό είναι ότι οι περισσότεροι παραγωγοί επέλεξαν και φέτος την ασφαλή οδό, προτιμώντας να συνεργαστούν με εκκοκκιστήρια που όλα αυτά τα χρόνια «δεν έδωσαν δικαιώματα». Σύμφωνα με έμπειρους παρατηρητές της αγοράς, τo γεγονός αυτό, αν συνδυαστεί και με τα ανοίγματα ορισμένων μεγάλων «παικτών» του κλάδου σε νέες περιοχές (π.χ. μίσθωση του εκκοκκιστηρίου της ΕΑΣ Λαμίας από τη Βιολάρ του ομίλου Μάρκου), υποδεικνύει μια ενίσχυση της συγκέντρωσης στον κλάδο.

Στο εξαγωγικό επίπεδο, βέβαια, είναι σαφές ότι τα τελευταία χρόνια –και δη κατά την περίοδο της κρίσης– η συγκέντρωση έχει αυξηθεί και τον τόνο δίνουν ορισμένοι ισχυροί εγχώριοι όμιλοι που διαπραγματεύονται απευθείας με τους μεγάλους ξένους οίκους: «Δεν θα έλεγα ότι έχει αλλάξει κάτι ως προς τα τρία-τέσσερα μεγάλα εκκοκκιστήρια που διαπραγματεύονται με τους οίκους. Διαθέτουμε χρηματοδότηση γιατί έχουμε αυτούς τους πελάτες και, αντίστροφα, το γεγονός ότι έχουμε καλή πελατεία μάς εξασφαλίζει καλύτερη χρηματοδότηση», προσθέτει.

Ο συνομιλητής μας τονίζει ότι η επιχείρησή του, παρά τις μειωμένες ποσότητες, κατάφερε φέτος να ενισχύσει το μερίδιό της στην αγορά: «Είχαμε πολλές προσβολές από το πράσινο σκουλήκι, οπότε και οι στρεμματικές αποδόσεις ήταν χαμηλές. Φέτος παραλάβαμε ως εκκοκκιστήριο 15% λιγότερο βαμβάκι, κάπως λιγότερο από τον Έβρο αλλά περισσότερο από τη Ροδόπη. Σε απόλυτες ποσότητες, λόγω των προβλημάτων στη Θράκη, θα είμαστε πιο κάτω σε σχέση με πέρυσι, μεγαλώνοντας όμως το μερίδιό μας».

ΕΑΣ ΛΑΜΙΑΣ: Με 52 η πλειοψηφία των παραλαβών, εξοφλημένο το 95% των παραγωγών Με τιμή 52 λεπτά το κιλό για παράδοση στο εκκοκκιστήριο ή 50 λεπτά στο χωράφι παρέλαβε φέτος βαμβάκι η ΕΑΣ Λαμίας, όπως αναφέρει στην «ΥΧ» ο παραγωγός και μέλος του συνεταιρισμού, Δημήτρης Μητσόπουλος. Ο ίδιος προσθέτει ότι μέχρι στιγμής «έχει εξοφληθεί το 95% των παραγωγών της Ένωσης». Σημειωτέον ότι, από φέτος, το εκκοκκιστήριο της ΕΑΣ ενοικιάζεται από τη Βιολάρ (Μάρκου). Ο κ. Μητσόπουλος ότι φέτος, στα εκκοκκιστήρια της περιοχής παραδόθηκαν 5,5-6 εκατ. τόνοι σύσπορο, με την πλειοψηφία των προκαταβολών να διαμορφώνεται στα 45 λεπτά.

ΕΑΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ: Κλεισμένοι στα 54 και 55 λεπτά οι 6.000 τόνοι σύσπορου

Με τιμή ημέρας, ανάλογα με τη χρηματιστηριακή εξέλιξη του προϊόντος, παρέλαβε φέτος βαμβάκι η ΕΑΣ Τρικάλων. Όπως τονίζει στην «ΥΧ» ο πρόεδρος του συνεταιρισμού, Αχιλλέας Λιούτας, «από τους 7.000 τόνους που έχουμε παραλάβει, οι 6.000 έχουν ήδη κλείσει με τιμές στα 54 και στα 55 λεπτά. Οι υπόλοιπες ποσότητες λογικά θα κλείσουν σύντομα, αφού και οι άλλοι εκκοκκιστές κινούνται τιμολογιακά σε χαμηλά επίπεδα. Αρκετοί παραγωγοί προτίμησαν να το δώσουν στα μεγάλα εκκοκκιστήρια και να το κρατήσουν με ανοιχτή τιμή που έκλεισαν αυτές τις μέρες, στα 47 λεπτά, απ’ ό,τι πληροφορήθηκα. Τη ζημιά φέτος την έκανε η Τουρκία, που σταμάτησε να αγοράζει βαμβάκι. Η Αίγυπτος πήρε βαμβάκι αλλά η τιμή είναι πολύ χαμηλά, κινείται δηλαδή στα 77 σεντς/λίμπρα παραδοτέο στο λιμάνι».

Σέρρες και Ημαθία προσπέρασαν τη Ροδόπη Τα προβλήματα με το πράσινο σκουλήκι και οι χαμηλές αποδόσεις είχαν ως αποτέλεσμα η Ροδόπη να πέσει φέτος στην πέμπτη θέση στη λίστα των παραγόμενων ποσοτήτων, με τους νομούς Σερρών και Ημαθίας να σκαρφαλώνουν στην τρίτη και την τέταρτη θέση αντίστοιχα. Τις δύο πρώτες θέσεις, όπως φαίνεται στον πίνακα με τις μέχρι στιγμής παραδόσεις της σεζόν 2018-2019, που συνέταξε το cotton-net.gr (σ.σ. μέχρι στιγμής συνολικά 806.750 τόνοι σε όλη τη χώρα), εξακολουθούν να κατέχουν οι δύο νομοί της Θεσσαλίας, δηλαδή Καρδίτσα και Λάρισα.

Πηγή: ypaithros.gr